Na terenie Nadleśnictwa Lubsko, w dniu 4 lipca 2018 r., z inicjatywy Lasów Państwowych odbyły się terenowe konsultacje w sprawie projektowanej zmiany granic rezerwatu „Mierkowskie Suche Bory”.

W spotkaniu uczestniczyli przedstawiciele: Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Zielonej Górze, Nadleśnictwa Lubsko, Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Gorzowie Wlkp. oraz firmy TAXUS UL w Warszawie.

Konsultacje terenowe przedstawicieli Lasów Państwowych i Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Gorzowie Wlp. (fot. E.Fabiańczyk)

Potrzeba zmian granic powstała w efekcie prowadzonych prac nad projektem planu urządzenia lasu Nadleśnictwa Lubsko, w wyniku których stwierdzono niezgodności granic rezerwatu w stosunku do faktycznego przebiegu terenowego. Przy tej okazji postanowiono również przedyskutować możliwość poszerzenia granic rezerwatu o tereny przyległe do tej obszarowej formy ochrony, które charakteryzują się wysokimi walorami przyrodniczymi.

Rośiczka okraglolistna (fot. E.Fabiańczyk)

Szczegółowe warianty przebiegu granic omawiano w terenie wspomagając się nowoczesnymi technikami map numerycznych z wykorzystaniem obrazu numerycznego modelu terenu, ortofotomapy, warstw zawierających dane przyrodnicze, ewidencyjne i inne.

W wyniku ustaleń zaproponowano włączenie do rezerwatu obszarów położonych na wydmach śródlądowych, na których w większości wykształciły się siedliska przyrodnicze: bory chrobotkowe (91T0) oraz wydmy śródlądowe z murawami napiaskowymi (2330), a także dość rozległe obniżenia międzywydmowe, stanowiące w większości szczególnie cenne siedliska przyrodnicze z reprezentacją o znaczeniu krajowym, tj. obniżenia na podłożu torfowym z roślinnością ze związku Rhynchosporion albae (7150) i brzegi lub osuszane dna zbiorników wodnych ze zbiorowiskami z Littorelletea (3130).

W efekcie ustaleń zespołu nastąpi zwiększenie powierzchni rezerwatu ze 131,40 ha do 195,38 ha, obejmując głównie wydmy i wilgotne obniżenia między wydmowe oraz grunty nieleśne. Tereny te cechują się wysokimi walorami przyrodniczymi, będąc jednocześnie mało przydatnymi dla prowadzenia typowej gospodarki leśnej.

RDOŚ w Gorzowie Wlkp. podejmie starania, aby procedury zmierzające do zatwierdzenia nowej granicy rezerwatu zakończyć do końca 2018 r., dzięki czemu nowe granice zostaną uwzględnione w nowo tworzonym projekcie planu urządzenia lasu Nadleśnictwa Lubsko na lata 2019-2028.

Rezerwat "Mierkowskie Suche Bory" wyróżniają odsłonięte wydmy śródlądowe zbudowane z polodowcowych piasków. Najwyższym wzniesieniem okolicy jest Białogóra o wysokości 86,5 m n.p.m., będąca wspaniałym punktem widokowym. Pozostałe wały wydmowe biegną na wysokości 70-75 m n.p.m.

Spośród porostów naziemnych rezerwatu do najcenniejszych należą rzadkie w kraju: karlinka brodawkowata Pycnochtelia papillaria, chrobotek rozetkowy Cladonia pocillum, chróścik pasterski Stereocaulon paschale i chróścik orzęsiony S. tomentosum." Chróścik orzęsiony jest gatunkiem zagrożonym i umieszczonym na krajowej Czerwonej Liście Porostów.

Fauna rezerwatu jest stosunkowo uboga ze względu na małe zróżnicowanie siedlisk. Gatunkami charakterystycznymi są następujące ptaki: lerka, świergotek polny, lelek i sikora sosnówka.

Na omawianym terenie stwierdzono jednak rzadkie i zagrożone gatunki zwierząt na terenie Polski Zachodniej i całego kraju. Spośród owadów są to: motyl – rusałka żałobnik oraz gatunek specjalnej troski: borodziej próchnik z rodziny kózkowatych. Chrząszcz ten występuje w miejscach silnie nasłonecznionych, na pniakach i pniach starszych drzew iglastych, zwłaszcza sosen.

Wśród kręgowców za gatunki specjalnej troski, występujące na terenie rezerwatu, uznać można lelka, świergotka polnego oraz ropuchę paskówkę.

Na podstawie artykułu autorstwa Dariusz Kiewlicza (RDLP w Zielonej Górze)