11 listopada 2017 r. obchodzimy 99 rocznicę odzyskania niepodległości przez Polskę.

"11 listopada 1918 r. Rada Regencyjna przekazała władzę wojskową Józefowi Piłsudskiemu, który przybył dzień wcześniej do Warszawy. Garnizon wojsk niemieckich został rozbrojony. Tego samego dnia w stolicy leśnicy w asyście polskiego wojska przejęli z rąk Niemców gmach Ministerstwa Rolnictwa i Dóbr Koronnych, któremu podlegały sprawy leśnictwa.

Skala wyzwań, przed jakimi stanęli leśnicy w odrodzonej Polsce, była ogromna. Podczas zaborów lesistość kraju zmniejszyła się dwukrotnie – do ok. 20 proc.

Po I wojnie światowej lasy były zdewastowane, infrastruktura leśna zrujnowana, a straty przyrodnicze niepowetowane... Zarząd państwowymi i prywatnymi lasami utrudniały walki toczące się wciąż na wielu granicach, bandytyzm, sowiecki sabotaż czy konieczność scalenia trzech różnych porządków prawnych i zasad gospodarowania w lasach..."

Leśnicy w II Rzeczypospolitej nie tylko odbudowali wiele lasów i posadzili nowe, ale stworzyli też podwaliny ochrony przyrody.

Ostateczny kształt państwowej administracji leśnej był w dużej mierze wynikiem zabiegów Adama Loreta, ówczesnego szefa warszawskiej dyrekcji lasów państwowych, a od 1926 r. Nadzwyczajnego Delegata ds. Administracji Lasów Państwowych w resorcie rolnictwa. W październiku 1931 r. został on pierwszym kierownikiem Dyrekcji Naczelnej, a w lutym 1934 r. pierwszym dyrektorem naczelnym Lasów Państwowych."

Fragment artykułu Krzysztofa Trębskiego pt. "Lasy Państwowe dla Polski"

Fot.: Archiwum Lasów Państwowych